IVECO Daily – Nowy Król Międzynarodówki

Iveco Daily przeżywa drugą młodość i jest poważnym graczem na rynku aut przeznaczonych do transportu międzynarodowego.
Tytuł auta roku, ramowa konstrukcja, tylny napęd, topowe wyposażenie oraz 3 warianty mocy z legendarnym silnikiem 3,0.

Auto fabrycznie przystosowane do jazdy na CNG jednak ze względu na wagę butli z gazem i trudny dostęp do stacji oferujących ten rodzaj paliwa zdyskwalifikowane w transporcie międzynarodowym.

Dzisiaj pod lupę biorę  model wyposażony w silnik 3,0 z zaworem wasergate. Prosta sprawdzona długowieczna konstrukcja  ma jeszcze dwa warianty mocy: wersję 170 KM z turbiną o zmiennej geometrii łopatek jednak w tym modelu notuje się sporo awarii turbin oraz wersja twinturbo 205 KM.

Prezentowany model wyposażony jest w pakiet Top, w skład którego wchodzi elektroniczna klimatyzacja, bujany fotel kierowcy, system eco switch, system do jazdy pustym autem z obniżonymi obrotami, radio ze sterowaniem w kierownicy  tempomat oraz całą listę dodatków; a są to: alufelgi, poszerzane nadkola których zadaniem jest ochrona lusterek przed chlapaniem spod kół oraz tachograf + hak do transportu z przyczepą  na kategorię B+E.

Wymiary zabudowy pojazdu to:  5,10 m dł. i 2,2m szer. , dwustronna firanka z dachem otwieranym typu sezam z możliwością regulacji do 2,60 m   wys. Za komfort  snu odpowiada kabina Lamar LX, największa z dostępnych na rynku i Vebasto ze sterowaniem na pilota doceniane przez kierowcę gdyż pozwala na ustawienie odpowiedniej temperatury bez konieczności wchodzenia do niej.
Auto wygląda zjawiskowo, czerwień maranello przypomina, że Iveco to drużyna spokrewniona z Ferrari a sportowego charakteru dodają czerwone pasy bezpieczeństwa oraz stylowe alufelgi.
Silnik ma 150 KM i jest to wartość wystarczająca, która gwarantuje dobre osiągi, minimalne wyżyłowanie silnika i długowieczność.
Przeglądy zaplanowane są co 40 tys kilometrów. Warto przy wymianie oleju skrócić interwał do 20 tys kilometrów.

Tylny napęd wciąga auto pod góry; ramowa konstrukcja jest bezpieczniejsza i mniej podatna na złamanie ramy oraz ewentualnych przeładowań. Spalanie jest minimalnie wyższe niż w Ducato czy Masterze i oscyluje w granicach 12 litrów/100km  co jest wynikiem pozytywnym biorąc pod uwagę wymiary i wagę auta.

Prezentowany model ma 20 tys i dopiero zaczął poznawać Europę. Podczas dotychczasowej eksploatacji nie zanotowałem  żadnych usterek a zabudowa pozwala na innowacyjny transport wysokich ładunków. Koszty przeglądów są zbliżone do konkurencji i utrzymują się na poziomie 1500 zł.

Życzę sobie  obiecanego  przez producenta  przebiegu w okolicach 1 miliona kilometrów 🙂

A jakie są wasze doświadczenia?